Η ΑΡΧΗ

Ειμαι μια γυναικα 43 χρονων. Διατηρω μια επιχειρηση που ασχολειται με την διακοσμηση υποδ/των και ενδυματων με κρυσταλλα swarovski για πολλα εργοστασια καθως επισης και την κατασκευη δικων μας υποδ/των.Η Επιχειρηση ειναι οικογενειακη μητερα πατερας αδερφος. Εγω σαν αεικινητος και ακρως δραστηριος ανθρωπος βλεπε διδυμος στο ζωοδιο ειχα αναλαβει τα παντα.Οικονομικα, σχεδιασμο,δειγματισμο,κοστολογια,παραγωγη.Τα ατομα που δουλευαν εκτος οικογενειας απο 10 εως και 20 ατομα την καλοκαιρινη σεζον.Οι ρυθμοι της προσωπικης μου εργασιας τρελλοι. Το αποτελεσμα ηταν να αφησω τον εαυτο μου. Πηρα σιγα σιγα 40 κιλα και δεν ενδιαφερομουν σχεδον καθολου για την εξωτερικη μου εμφανιση. Η μοναδικη μου απολαυση ηταν την περιοδο των χριστουγεννων πρωτοχρονιας το καθιερωμενο μου ταξιδι στην αγαπημενη μου αυστρια για σκι. Και τα 3ημερα του χειμωνα παλι για σκι. 6 χρονια πριν ενα απογευματακι ειπα να συνδιασω την δουλεια με μια μικρη εξοδο.Μιας και επρεπε να παω στην Γλυφαδα ειπα να παρω μαζι μου και μια κοπελα απο την δουλεια να παμε για καφεδακι. Πανω σε μια συζητηση για το οτι εχω αφησει τον εαυτο μου εντελως,η κοπελα γυρισε και ειπε αχ και ετσι κοπελα μου καις καρδιες. Και τι καρδιες! Δεν σε καταλαβαινω της ειπα. Μετα απο αρκετη ωρα μου πεταξε την βομβα! Και τι βομβα...ατομικη. Το αγαπημενο μου παιδι στη δουλεια με βλεπει και λιωνει.Και οταν λεω παιδι το εννοω. Τοτε ηταν μολις 22 χρονων. Δουλευε σε εμενα ηδη 4 χρονια ,απο τις πρωτες μερες που ηρθε στην ελλαδα. Κουρδος απο το Ιρακ.Ενα πολυ ομορφο αγορι οπου ολες οι γυναικες που περασαν απο εκει ηταν ερωτευμενες μαζι του. Αυτος ομως δεν ειχε ματια για καμια αλλη εκτος εμενα. Οταν του μιλουσα για δουλεια ξεχναγε οχι μονο τα ελληνικα του αλλα και το ονομα του μαζι. Στην δουλεια του μοναδικος. Γι¨αυτο αλλωστε και ανεφερα παραπανω το αγαπημενο μου παιδι. Ο μικρος μου ετσι τον φωναζα. Μικρε μου. Φυσικα και απο την πρωτη στιγμη που ακουσα το τι ειπε η κοπελα της εκοψα αμεσως καθε συζητηση. Τι ειναι αυτα που λες σε παρακαλω μην συνεχιζεις δεν θελω να ακουσω τιποτε αλλο, αυτα συζητατε πισω απο την πλατη μου επανω; Η ιστορια ομως δεν σταματησε εκει. Κατα διαστηματα ερχοταν παντα η ιδια κοπελα που ηταν σαν γραμματεας μου και μου ελεγε για την αγαπη και τον θαυμασμο του μικρου μου για μενα. Εγω παντα της υπενθυμιζα την διαφορα της ηλικιας μας και φυσικα το γεγονος οτι ηταν εργαζομενος μου.Ετσι περασε ολο το καλοκαιρι. Εκεινη τη χρονια ειχαμε παρα πολυ δουλεια δουλευαμε καθε μερα μεχρι τις 11-12 τη νυχτα. Μετα τις 5-6 πηγαινα και εγω στο χωρο παραγωγης και δουλευα παντα διπλα στον μικρο μου.Καναμε αστεια και διαγωνιζομασταν στο ποιος θα ειναι πιο γρηγορος.Θυμαμαι εβγαζε μια τσιχλα μου ζηταγε να την μασησω για λιγο και μετα να την αφησω στο πακετο με τα τσιγαρα. Την επαιρνε την εβαζε στο στομα του και ετσι ελεγε γευοταν το φιλι μου...Ενα βραδυ πηγαινοντας στο σπιτι μου τον συναντησα στο δρομο. Σταματησα διπλα του και του ειπα να μπει στο αυτοκινητο να τον παω σπιτι του. Οταν φτασαμε εξω απο το σπιτι του με τραβηξε κοντα του και μου εδωσε ενα ακρως παθιασμενο και συναμα βιαιο φιλι.Ενα φιλι που ομοιο του δεν ειχα και ουτε προκειται να γευτω ποτε μου. Πονος και ποθος μαζι! Τα χειλη μου εκαιγαν..ετσουζαν..Με ρουφαγε με ολη την δυναμη της ψυχης του.Καποια στιγμη καταφερα να τραβηχτω.Σε ολο το δρομο το κορμι μου ετρεμε...τα χειλη μου πονουσαν και εκαιγαν. Φτανοντας στο σπιτι χρειαστηκε να βαλω παγο στα χειλη μου.Την επομενη μερα ηταν πρησμενα και μελανιασμενα καποιος μαλιστα απο την δουλεια μου ειπε οτι εχω λιγη σοκολατα στα χειλη μου!!Μια δυο μερες μετα κανονισαμε να παμε φια καφε.Πηρα το αυτοκινητο και οδηγουσα χωρις κανενα προορισμο.Καποια στιγμα καταλαβα οτι εφτασα στο λαυριο.Σταματησα καθισαμε καπου..δεν κρατιοταν με αγκαλιαζε συνεχως.Εγω παλι αισθανιμουν πολυ αβολα.Νονιζα οτι κοιτανε εμας. Φυγαμε χωρις καν να πιουμε το καφε μας. Σταματησαμε καπου στο Καβουρι. Αγκαλιες και φιλια...τοσο παθιασμενα...ποση φλογα μπορει να κρυβει μεσα του ενας ανθρωπος!!! Για μενα ομως ολο αυτο ηταν πολυ τρελλο...απαγορευτικο! Και ετσι την επομενη κιολας του εδωσα ενα ραντεβου και του ειπα οτι αυτο πρεπει να σταματησει. Να με ξεχασει και να βρει μια κοπελα της ηλικιας του να συνεχισει την ζωη του. Ο μικρος μου βεβαια επεμενε παρα πολυ πως μονο εμενα θελει και διαφορα τετοια.Εφυγα μακρυα του...επεμενε με μηνυματα και τηλεφωνα ομως επαιρνε παντα την ιδια απαντηση. Απομακρυνθηκα απο κοντα του και στην δουλεια. Εγινα μαζι του σκληρη. Καποιες φορες του φωναξα αδικα επρεπε ομως να με ξεχασει...Και ετσι...νομιζα οτι ειχε γινει...Νομιζα οτι με ειχε.... και τον ειχα ξεχασει.......